Steeds meer invasieve plantensoorten in Nederland
De Nederlandse flora kent vele exoten, plantensoorten die hier oorspronkelijk niet voorkwamen maar door toedoen van mensen zijn ingevoerd en zich in het wild weten te handhaven. Een deel van deze uitheemse soorten is invasief. Dat wil zeggen dat ze zich snel vermeerderen en andere varieteiten verdringen.
Gemiddeld komt een invasieve exoot tegenwoordig in ruim 160 kilometerhokken voor. Tot midden jaren negentig was dat in nog geen 30 kilometerhokken.
Sterke verspreiding uitheemse waterplanten
Vooral de verspreiding van invasieve waterplanten is de laatste decennia toegenomen. Deze planten kunnen zo sterk woekeren dat ze het doorstromen van watergangen belemmeren; hierdoor veroorzaken ze economische schade.
Zo hebben waterschappen problemen met grote waternavel, parelvederkruid en watercrassula, die zich sterk hebben verbreid in stilstaande en langzaam stromende wateren. Het voorkomen van grote waternavel is sinds 1990 met een factor 150 toegenomen. Parelvederkruid komt in 2016 ongeveer 12 keer zoveel voor als in 1990.
Invasieve planten op het land
De toename van de verspreiding van invasieve plantensoorten op het droge (terrestrische plantensoorten) is over het algemeen minder sterk dan die van uitheemse waterplanten. Onder de invasieve terrestrische soorten zijn gele maskerbloem en Canadese kornoelje bekende woekeraars. De verspreiding van beide soorten is sinds 1990 toegenomen.
De Nederlandse kranten pakken er vandaag ook mee uit. Zie, bijvoorbeeld, dit artikel in de Telegraaf, of deze in de Volkskrant.