Tholen - Hoewel hij afscheid neemt van Royal Brinkman Australië, blijft zijn hart aan het land – vol tuinbouwmogelijkheden – verpand. Job Roskam emigreerde in 2000 naar Down Under en heeft sindsdien de glastuinbouwsector in rap tempo zien ontwikkelen.
“Vooral de groententeelt heeft zich de laatste tien jaar sterk ontwikkeld”, vertelt hij. “Dat supermarkten een constantere kwaliteit en aanvoer nodig hebben, is daarvan een belangrijke reden. Toen ik hier in 2000 kwam, liep de sierteelt voor op de groenteteelt, doordat veel bloemenkwekers een Nederlandse achtergrond hadden. Momenteel hebben de bloemenkwekers het moeilijker omdat er veel meer import is dan 10 jaar geleden. Hoewel dit misschien weer kan veranderen nu de Australische regering de importeisen strenger heeft gemaakt."
Team Royal Brinkman Australië met Job op links.
Australië en Nieuw-Zeeland
In zijn functie als managing director van Royal Brinkman Australië was Job niet alleen op de Australische markt actief, maar ook in Nieuw-Zeeland. “Voor beiden geldt het voordeel dat ze door hun ligging op het zuidelijk halfrond een goed product hebben als het winter is in het noorden. Nieuw Zeeland heeft een kleinere thuis markt, het land telt bijna 5 miljoen inwoners. Daardoor exporteert het een deel van de productie naar Australië en Azië. Australië heeft daarentegen met ruim 25 miljoen inwoners een veel grotere markt in eigen land. Daar vindt veel minder export plaats. Nadeel is dat productie in Australië duur is en het elders in Azië goedkoper geproduceerd kan worden."
Desondanks maken de verschillende klimaatzones in het grote land, dat er een verscheidenheid aan producten geteeld kan worden. “In sommige teeltgebieden wordt er buiten of onder een simpele plastic kas geteeld. "In de glazen kassen vind je vooral tomaten, paprika en komkommers”, vertelt Job. “Daarnaast is medicinale cannabis is momenteel erg hot en er wordt er flink in geïnvesteerd. Voor toeleveranciers liggen er genoeg kansen. Doordat er meer op de ‘Nederlandse’ manier geteeld gaat worden, neemt de vraag naar techniek toe. Daar zijn de Nederlanders nog steeds erg goed in.”
Uitdagingen: arbeid, energie en water
Uitdagingen zijn er ook, en die liggen voor de telers met name op het gebied van arbeid, energie en de beschikbaarheid van water. “De energie-efficiëntie kan in Australië nog flink verbeterd worden, als men gebruik gaat maken van betere en energiezuinigere apparatuur. Ook wordt er met “het nieuwe telen” nog erg weinig gedaan. Het watergebrek komt doordat een groot deel van Australië momenteel last heeft van droogte en het ziet er niet naar uit dat dit snel beter wordt.”
Ook aan arbeiders is er gebrek, met name in de gebieden buiten de grote steden waar de arbeidsintensieve tuinbouw veelal is gevestigd. Doordat de immigratie moeilijker is geworden is het ook lastiger om mensen met specifieke kennis binnen te brengen. Er wordt veel met seizoenswerkers en backpackers gewerkt. Vanuit de overheid wordt dat nu ook gesteund. Onlangs is de regelgeving veranderd, waardoor backpackers langer kunnen werken. Daarnaast heeft de overheid sinds vorig jaar het ‘Pacific Labour Scheme’ waardoor meer werknemers vanuit Oceanië, denk aan Fiji, Kiribati en Papoea-Nieuw-Guinea in Australië en Nieuw-Zeeland aan de slag kunnen. Daarmee worden de tekorten zoveel mogelijk opgevuld.”
Award
“In Australië heb ik altijd mijn eerlijke mening gegeven. Ik verkoop liever een bepaald product niet als ik denk dat het niet goed is voor een klant. Een langdurige relatie met een klant veel belangrijker dan een quick sale”, vertelt Job, die onlangs van PCA een award kreeg uitgereikt voor zijn ‘contribution to the Australian Protected Cropping industry’.
“Als voormalig gerberakweker in Vierpolders ben ik opgegroeid met excursiegroepen en het delen van informatie. In Australië heb ik dit voorgezet. De grote bedrijven komen makkelijker aan informatie omdat die altijd benaderd worden door zaadbedrijven en toeleveranciers. Het is echter juist de groep daaronder die om informatie verlegen zit. Daarom vind ik het werk van de PCA en de HFF zeer belangrijk voor de ontwikkeling van de tuinbouw.”
Rust
Met de award op de schoorsteen is het nu tijd om even achterover te leunen. “Ik wilde pas weggaan bij Royal Brinkman als er een goede vervanger was gevonden. Nu die er is, weet ik dat wat wij in de afgelopen jaren hebben opgezet, goed voortgezet zal worden.”
Wat Job nu gaat doen, weet hij nog niet. “Ik neem even een periode rust en ga dan kijken wat er op mijn pad komt. Naar Nederland ga ik niet terug. Behalve dat mijn vrouw en kinderen niet meer terug willen, is Australië een land met veel mogelijkheden voor mensen met specifieke tuinbouwkennis.”
Voor meer informatie:
Job Roskam
[email protected]
www.roskam.com.au