Nieuw gepubliceerd onderzoek van de Michigan State University toont aan dat deelname aan volkstuinen het mentale en sociale welzijn bevordert door het verzorgen van planten, het contact met de natuur en een gevoel van voldoening.
Het project werd geleid door Katherine Alaimo, voedingsepidemioloog en universitair hoofddocent van de Department of Food Science and Human Nutrition. Alaimo, wiens werk ook wordt ondersteund door MSU AgBioResearch, is een expert op het gebied van participatief onderzoek op gemeenschapsniveau over onderwerpen als voedselrechtvaardigheid, voedselzekerheid in gemeenschappen, stedelijke land- en tuinbouw en voeding en gezondheid op scholen.
Naast Alaimo werkten collega's van MSU, Wayne State University en de University of South Carolina mee. Voor het onderzoek werkten ze samen met Denver Urban Gardens in Denver, Colorado, een van de grootste onafhankelijke netwerken van voedselproducerende volkstuinen in de VS.
In de afgelopen jaren heeft een groot aantal onderzoeken aangetoond dat er steeds meer steun komt voor tuinieren en andere activiteiten in de natuur als middelen om de geestelijke en lichamelijke gezondheid te verbeteren. Alaimo zei dat er verschillende voordelen zijn, van het vinden van een doel en plezier tot gevoelens van voldoening.
Haar eerdere onderzoek wees uit dat tuinieren de consumptie van groenten en vezels verhoogt, lichaamsbeweging stimuleert en stress en angst verlaagt. Tuinieren in volkstuinen bouwt sociale ondersteuningsnetwerken op en verbetert het fysieke functioneren.
"Tuinieren in volkstuinen biedt deelnemers veel positieve dingen, zoals het stimuleren van gezonder gedrag, het verbeteren van de mentale en fysieke gezondheid en het vergroten van de toegang tot groene ruimten," zegt Linda Appel Lipsius, uitvoerend directeur van Denver Urban Gardens. "Ons onderzoek was erop gericht de belangrijkste aspecten van tuinieren te identificeren die betekenisvol zijn voor mensen, hen helpen betrokken te blijven bij tuinieren en bijdragen aan hun mentale en sociale welzijn."
Alaimo zei dat naarmate veel chronische, niet-overdraagbare ziekten meer voorkomen, de gezondheidszorg steeds zwaarder belast wordt. Onderzoekers wilden op de natuur gebaseerde interventies benadrukken die een positief effect hebben op enkele van de belangrijkste oorzaken van deze ziekten en manieren ontdekken om de interventies toegankelijk te maken voor verschillende groepen.
"Een van de belangrijkste aspecten van het implementeren van deze interventies en het garanderen van de rechtvaardigheid van hun impact is het betrekken van diverse bevolkingsgroepen," zei Alaimo. "Dit omvat gezinnen met een laag inkomen en immigrantengemeenschappen die misschien niet gemakkelijk toegang hebben tot land en andere middelen. Het is ook belangrijk om vast te stellen hoe hun deelname in de loop van de tijd kan worden volgehouden."
Voor dit project voerden de onderzoekers kwalitatieve interviews uit met 34 personen die voor het eerst deelnamen aan community gardening. De deelnemers namen één seizoen deel aan community gardening.
Het team onderzocht de aanvankelijke motivatie van elke deelnemer om te beginnen met tuinieren en hun eerdere tuinierervaringen. Alaimo en haar team onderzochten vervolgens de betekenis van tuinieren voor de deelnemers, hoe sociale steun de betrokkenheid bij tuinieren beïnvloedde en hoe de deelnemers de uitdagingen tijdens het tuinieren in de loop van het seizoen overwonnen.
De onderzoekers ontdekten dat de deelnemers veel voldoening haalden uit het telen van voedsel en het actief bezig zijn in hun tuin. Het team bedacht de term "de triade van tuinieren", die verwijst naar drie extra belangrijke elementen van de tuinierervaring die de deelnemers actief hielden en mentale en sociale voordelen hadden:
- De verantwoordelijkheid en de handeling om voor hun tuin te zorgen en het vormen van een verzorgende en liefdevolle relatie met hun planten.
- Gevoelens van trots en het gevoel dat ze iets belangrijks bereikten.
- Het gevoel verbonden te zijn met de natuur, inclusief waardering, fascinatie en verwondering.
"We waren verrast dat de triade van tuinieren bijna universeel was onder de deelnemers en dat liefde geïntegreerd was in de hele tuinierervaring - liefde en verbinding met planten, zichzelf en de natuur," zei Alaimo.
Verschillende van de nieuwe tuiniers meldden dat ze nieuwe emotionele banden aangingen met mede-deelnemers en dat hun bestaande sociale relaties ook verbeterden.
"We zagen dat veel mensen vreugde, doel en betekenis vonden in hun werk en dat hun zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde een boost kregen, wat hen hielp om te gaan met uitdagingen op het gebied van geestelijke gezondheid zoals depressie, angst en stress," zei Eva Coringrato, een auteur van het onderzoek die tijdens het onderzoek verbonden was aan de Wayne State University.
Alaimo is van mening dat de resultaten laten zien dat tuinieren moet worden beschouwd als een haalbare interventie op grotere schaal.
"Tuinieren op zich heeft al veel voordelen, maar als de deelnemers samen met anderen tuinierden, of dat nu medetuiniers, familie of vrienden waren, werden die voordelen nog groter", aldus Alaimo. "Inzicht in hoe en waarom tuinieren de gezondheid en het welzijn verbetert is belangrijk, vooral bij het ontwerpen van gezondheidsprogramma's die gebaseerd zijn op de natuur. Op basis van onze bevindingen zijn we van mening dat tuinieren absoluut onderzocht moet worden als een manier om het welzijn te verbeteren en op grote schaal ondersteund moet worden."
Bron: canr.msu.edu