Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Ad Kokshoorn neemt afscheid van T.C. v.d. Dool: “Dit voelt heel natuurlijk zo”

Tholen - Na meer dan dertig jaar zwaait Ad Kokshoorn af bij T.C. v.d. Dool. Al vier jaar is hij aan het afbouwen – een proces dat hem veel rust en ruimte bracht. "Het is een hele fijne, natuurlijke overgang geweest. En dit voelt ook als het goede moment."

De afgelopen jaren hoefde hij niet meer dagelijks in de leiding te staan. "Dat geeft ruimte in je hoofd. Je wordt minder geleefd door de waan van de dag." En die waan kende hij maar al te goed. "In het verleden was ik om kwart voor zes op de zaak. Alles aansturen, zorgen dat mensen op tijd weg konden. En als er iets misging, moest je schakelen." De overdracht van zijn aandelen aan Marco van Ardenne zorgde voor stabiliteit. "Dat geeft rust."

© TC van den DoolVincent van den Dool, Ad Kokshoorn en Marco van Ardenne

Geen zwart gat voor Ad
In een zwart gat vallen tijdens zijn pensioen? Zeker niet. Ad is actief als altijd. "Ik ben fervent wielrenner. Eén keer per jaar maken we een fietsvakantie met een groep." Ook volgt hij een schildercursus – eerst acryl, nu olieverf. En dan is er nog Canada, waar zijn zoon met drie kleinkinderen woont. "We gaan twee keer per jaar, vier weken per keer. En de caravan staat ook nog te trappelen. We zijn er veel te weinig mee weggeweest, dus dat gaan we inhalen."

© TC van den Dool© TC van den Dool
Terugkijken op een mooie tijd
Het zijn niet alleen de grote projecten die Ad zullen bijblijven. Ook de dagelijkse omgang op de zaak maakte indruk. "De mannen bij ons, dat zijn ruwe bolster, blanke pit-types. De humor tijdens de vrijdagmiddagborrel – daar heb ik van genoten."

Hij vertelt hoe hij destijds werd aangenomen met een proeftijd van een jaar, met eventueel de mogelijkheid tot aandelen. "Ik was er nog geen zes weken en toen heb ik zelf de verkoop opgepakt, calculaties gedaan, alles zelf geregeld. Achteraf is dat een goede beslissing geweest."

© TC van den Dool
Gevormd? Of Scrooge?
Ad heeft ook de moeilijke tijden meegemaakt. Zoals toen er een nieuw pand was gebouwd in Coldenhove en nog geen jaar later mensen ontslagen moesten worden. "Dan zit je ineens bij de rechtbank. Dat hakt erin. Maar dat vormt je ook." Hij werd voorzichtig met investeringen. "We hebben nooit gekke dingen gedaan. En ja, met Kerst hing er een foto van Scrooge in de kantine. Maar goed, daar kon ik ook om lachen en het was zoals het was."

De afhankelijkheid van de tuinbouwsector was groot. "In het begin waren we volledig afhankelijk van kassen verhogen. Dat was eigenlijk het enige wat we echt goed konden," vertelt Ad. "En dat moest dan ook allemaal in het najaar gebeuren, want in de winter en zomer viel er weinig te doen." Totdat de tuinbouw een moeilijke periode doormaakte. "Toen waren we aan de beurt. Maar je komt dan vanzelf andere dingen tegen – en die zijn we gaan oppakken. We konden aan de slag bij Lans. Daar verhoogden we de kas van 4 naar 7 meter. Dat was echt een prachtig project."

De trend van steeds hogere kassen werd gevolgd, maar ook het werkveld werd breder. "We zijn bedrijfshallen gaan verhogen, met bijbehorende technieken. Daar kon ik m'n ei echt in kwijt." Ad studeerde HTS Weg- en Waterbouw, met een basis in constructieleer. "We hebben zelfs speciale vijzels ontwikkeld – hydraulisch, elke vijzel kon 40 ton drukken. Dat vond ik mooi om te doen."

Hij herinnert zich nog goed hoe onvoorstelbaar het eerst leek om kassen op te hogen. "Als je het voor het eerst ziet, denk je: alles staat scheef, alles buigt. Hoe kan dit goed gaan?" Dat dacht hij ook, destijds. "Maar als je goed kijkt, zie je de logica. En na vijf jaar weet je niet beter. Na tien jaar is het gewoon geworden. En gelukkig: altijd goed verzekerd, nooit wat gebeurd."

© TC van den DoolHet laten zakken van een tuincentrum in London

Samenwerking
Op zijn samenwerking met Vincent kijkt Ad met veel plezier en respect terug. "In 34 jaar tijd hebben we geen onvertogen woord gehad. We konden alles tegen elkaar zeggen, dus we wisten precies wat we aan elkaar hadden." Ondanks hun verschillen in karakter vulden ze elkaar goed aan. "Ik ben van nature rustig," zegt Ad lachend, "en Vincent is net even anders." Toch werkte het. "We hadden vertrouwen in elkaar, ook als het druk was of lastig liep."

Een mooi voorbeeld van hun samenwerking beleefden ze in Zwitserland. "Een kassenbouwer daar had meerdere projecten. 's Ochtends zijn we heen gevlogen, verschillende locaties bezocht, en op de terugweg snel nog een hapje eten in een chic restaurant. Ik zat de hele tijd op de klok te kijken – we moesten die vlucht halen en schoof het eten snel naar binnen. Vincent schopte hem zachtjes onder tafel: 'Rustig aan met eten, joh'. Dat typeert 'm wel."

Ook met Marco van Ardenne klikte het direct. "Toen ik zestig werd, wilde ik duidelijkheid: doorgaan, verkopen, stoppen?" De zoektocht naar een opvolger was niet eenvoudig. "Maar Marco kenden we al via zijn tekenbureau. Hij deed toen al de helft van zijn tijd werk voor ons." De stap naar samenwerking was snel gezet. "Hij komt uit de tuinbouw, kent de nieuwbouw goed. Hij nam daar het voortouw in. En het werkt – met Vincent, met het personeel. Hij zit er nu zo'n 4,5 jaar en dat gaat gewoon goed."

© TC van den DoolKas verhogen bij Weerheim

"Dat hebben we toch maar mooi voor elkaar gekregen"
Sommige projecten blijven je altijd bij. Voor Ad is dat zonder twijfel het werk bij Casey Houweling in Californië. "Dat was onze eerste grote kas die we in Amerika ophoogden," vertelt hij. "Samen met de uitvoerder van Kubo ben ik er van tevoren naartoe gegaan. Alles besproken, alles voorbereid." Uiteindelijk gingen er tien containers met staal en vijf of zes met krikken die kant op. "We stonden daar met veertig Mexicanen en zes man van onszelf. Acht hectare kas verhogen. Iedereen aansturen, alles uitleggen – dat vergeet je nooit meer. En als het dan lukt, ja… dan ben je toch wel trots."

Het zijn niet alleen de grote projecten die voldoening geven. Ook het meedenken met klanten gaf hem veel plezier. "Sommigen wilden dan 75 centimeter verhogen, omdat dat precies uitkwam met het scherm of de kasindeling. Dan zeiden wij: als je toch bezig bent, maak er 1,5 meter van – dat kost nauwelijks meer en is veel praktischer." Die inbreng werd vaak gewaardeerd. "Als klanten dan achteraf zeiden: 'goed dat je dat gezegd hebt', dan gaf dat echt voldoening."

© TC van den DoolProject in Joegoslavië. Links is een tussenpersoon van Brinkman en rechts de tuinder.

"Wanneer ga je weer op vakantie?"
Soms ontstaan de mooiste opdrachten op onverwachte momenten. "Ik was op vakantie in Frankrijk, met de vouwwagen en de kinderen," vertelt Ad. "Net voor vertrek kreeg ik een belletje van iemand van Brinkman: er was een tuinbouwbedrijf in Zuid-Frankrijk dat een kas wilde verhogen." Dus reed hij tijdens zijn vakantie even langs bij Leo van der Valk. "Alles opgenomen, en hij zei: 'Ik heb nog een collega hier 25 kilometer vandaan die ook interesse heeft.' Dus daar ook naartoe." Wat volgde: offertes maken in de vouwwagen, uitrekenen, alles op papier, faxen naar Nederland, terugsturen naar Frankrijk. "En voordat de vakantie om was, hadden we twee opdrachten binnen. Toen zei een lachende Vincent: 'Wanneer ga je weer op vakantie? Je verkoopt daar meer dan op kantoor.'"

Ook later bleef Frankrijk een belangrijke markt. "Via Bep van Hagen – een gepensioneerde verwarmingsinstallateur die heel Frankrijk kende en goed Frans sprak – heb ik veel werk kunnen doen in Zuid-Frankrijk en Bretagne." Hun samenwerking liep soepel. "Hij stond dan midden in de kas met de klant te praten, ik liep er met mijn meetlint en blocnote achteraan. Alles opnemen, beetje praten, en weer door naar de volgende. We hebben daar best wat kassen verhoogd."

© TC van den Dool
"Doe wat je belooft"
Zijn zakelijke motto is simpel: doe wat je zegt. "We hebben eigenlijk nooit problemen gehad met betalingen. Als je je afspraken nakomt, dan krijg je ook vertrouwen terug." En als een offerte niet goed voelde? "Dan maakte ik 'm ook niet."

Voor meer informatie:
T.C. v.d. Dool B.V. / Dool International B.V.
Ad Kokshoorn
Mobiel: 06 5379 0491
a.kokshoorn@tcvddool.nl
http://www.tcvddool.nl/